Een verzameling versjes, aforismen, epigrammen,(lijf)spreuken en gedichten of pictoriale zinnen uit de koker van Christophe Rocour. Het beste van niks. Niets mag zonder schriftelijke toestemming van de auteur openbaar gemaakt, vermenigvuldigd of gedeeld worden met voor of door derden . Alle rechten zijn voorbehouden aan de auteur. Geen idee waarom, maar zo is dat geregeld, terwijl er geen groter compliment bestaat dan dat iemand anders zijn naam zou willen zetten onder mijn gedichten.
woensdag 21 juni 2017
Parallax
vanaf de zijlijn
van mijn leven
kijk ik toe
moe,
zie nauwelijks hoe
ik weinig doe
hoe verdoofd
verlammend
neerbuigendheid
stoïcijns
levens-zin uitdooft
valt er water uit de kraan op mijn hand
als op die van een onbekende
is die wolk
een wolkloos woord
voorbijgaand
vaaggevormd
geurt koffie
naar de verdwenen herinnering van zichzelf
voelt mijn afzondering
als gevangenschap
van een ander
en is gevoel voor geliefden
verdrongen,
ontoereikend
tot weerzinwekkende apathie verwrongen
in hol galmend verdriet
zie ik niets
niets zoals ik het ooit zag,
niets zoals een ander iets ziet
vind zelfs geen redeloze rede
geen mogelijkheid
om in leven
nog te leven
want dat doe ik niet
als ik
ergens
aan de zijlijn
weer levend dood loop te zweven
woensdag 10 mei 2017
Kwijtraken door vast te houden
vastklampen;
voorportaal van verlies
zo gedecideerd
van plan
nooit te laten gaan
is het gekoesterde
nu al reddeloos verloren
en in geval van werkelijk verlies
wordt vastgehouden
aan wat al weg is
vastklampen;
nagalm van verlies
voorportaal van verlies
zo gedecideerd
van plan
nooit te laten gaan
is het gekoesterde
nu al reddeloos verloren
en in geval van werkelijk verlies
wordt vastgehouden
aan wat al weg is
vastklampen;
nagalm van verlies
Abonneren op:
Posts (Atom)