Ik geloof in het Almachtige
Die Goddelijk en Alledaags is
Die schepping en scheppend is
Die permanent immanent is
Die in beweging in rust is
Die geen dimensie heeft en alle dimensies omsluit
Die in zichzelf vormloos is maar alle vormen bevat
Die zo intelligent is dat het niet kennig is
Die creativiteit ís (die niets creëert)
Die geen tegenpolen kent dus ook die herbergt
Die zo ruim is dat ze geborgenheid biedt
Die zo mooi is dat ook lelijkheid haar siert
Die zo begripvol is dat ze dat soms niet toont
Die niet vast te pakken is, maar het vastpakken zelf ook is
Die de stilte is waarin alle geluiden klinken
Die zo gestructureerd is dat ze orde en chaos inéén is
Die ons ook via eenzaamheid verbindt
Die niet te bevatten is maar in alles te ervaren
Die niet ophoudt en nergens begint
Die niet te zien is maar zich continu toont
Die denken te denken geeft
Die bewustzijn bewust laat zíj́n
Die de bron is waaruit water drinkt
Die zonder bestemming bestemmingen bestemt
Die ontelbaar leven één maakt
En licht niet scheidt van donker
Die jou, die mij is
(En ook dat roestige bierblikje dat vertrapt naast de verweerde parkbank bij de prullenbak naast de witte sneaker van een toerist wacht)
Ik geloof in de Almacht
die Leven
die Liefde is
