ik hield van je
ontblootte mijn ziel
die ik zachtjes onder mijn arm droeg
hoorde me met je praten
het murwe hart op de tong
gaf je
mezelf
jij zweeg
gaf chagrijn
of niet thuis
werd boos
zag niet wie ik was
hoorde niet wat ik zei
beleefde niet wat ik deed
en gaf me zodra je kon
ook wat
(waarvoor bedankt: ik ben genezen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten